62.) 1 Johannes

  • 62.) 1 Johannes

    1 Johannes 5

    1 Johannes 5 bevestig dat die getuienis van die outeur oor Jesus Christus – wie Hy as die Seun van God erken – die bron van ewige lewe is. Die perikoop beklemtoon die oorwinning oor die wêreld, die werking van die Gees, en die sekerheid van gebedsbeantwoording, alles veranker in die Goddelike getuienis.

  • 62.) 1 Johannes

    1 Johannes 4

    1 Johannes 4 bevat een van die mees eksplisiete en teologies belangrike uitsprake oor God se wese: “God is liefde” (4:8, 4:16). Dit is ‘n sleutelgedeelte oor die verhouding tussen liefde, geloof en die “toets van geeste”, wat ‘n sentrale teologiese boodskap in die brief uitmaak.

  • 62.) 1 Johannes

    1 Johannes 3

    1 Johannes 3 vorm deel van Johannes se etiese en teologiese besinning oor die identiteit van gelowiges as kinders van God en die noodsaaklikheid van liefde en regverdigheid as merkers van hierdie identiteit. Hy kontrasteer geregtigheid met sonde en liefde met haat, en hy koppel hierdie temas direk aan Christus se verskyning en sy offer vir ons.

  • 62.) 1 Johannes

    1 Johannes 2

    1 Johannes 2 moedig gelowiges aan om nie te sondig nie, maar leer dat Jesus ons voorspraak en versoening is. Dit beklemtoon gehoorsaamheid aan God se gebooie, liefde vir mekaar, die vermyding van wêreldse begeertes, en waaksaamheid teen valse leraars.

  • 62.) 1 Johannes

    1 Johannes 1

    Die eerste hoofstuk van 1 Johannes vorm die inleiding tot die hele brief en bied ‘n teologiese raamwerk vir die res van die boek. Om hierdie hoofstuk se betekenis en bydrae tot die breër boek te verstaan, moet ons dit plaas binne sy historiese, literêre en teologiese konteks.