Ons sien in hierdie hoofstuk iets van die onversadigbare drang van die sonde – en hoe dit altyd sneeubal en al groter en groter word… Ismael vermoor Gedalja. Dit is opsigself was afskuwelik, maar wat dit soveel meer gruwelik maak is dat hy Gedalja se goedgunstigheid uitbuit. Gedalja nooi Ismael om saam te eet – ‘n gebaar wat welwillendheid sou kommunikeer. Op ‘n onbewaakte oomblik spring Ismael egter op en vermoor Gedalja. Dit lyk vir ons of dit in die geheim gebeur het want 2 dae na die tyd kon Ismael nog Gedalja se dood wegsteek vir die mense. Toe van Gedalja se soldate na die stad terugkeer, het Ismael…