2 Kron 32

Hierdie hoofstuk bevat een van die mees noemenswaardige wonderwerke van die Ou Testament – wat deur die argeologie bevestig kan word.

Mens kan vandag nog die Siloamtonnel in Israel besoek, wat gebruik was om water te bekom. Ons sien ook die versterkings in die stadsmuur wat in hierdie tyd aangebring is, om weerstand teen die dreigende Assiriese inval te bied.

Selfs die antieke geskiedskrywer “Herodotus” maak melding van die feit dat die Assiriese weermag so skielik op die vlug geslaan het. Volgens hom het ‘n plaag veldmuise in die kamp van die Assiriers ingevaar en begin pandemonium saai. Hulle het selfs die snare van die boë afgekou en die manskappe het uit angstigheid selfs mekaar gedood. Dit was waarlik ‘n ingryping van die Here, want geen ander stad van enige volk kon ‘n inval van hierdie weermag ontsien nie.

Dit val my op hoe groot rol iets soos “vrees” in so ‘n besetting speel. Sanherib probeer Hiskia se manskappe ontmoedig deur skrywes aan hulle te rig en deur selfs in Aramees met hulle te praat.

Maar Hiskia hou sy manskappe sterk deur hulle te bemoedig:

2 Kron 32:7 “Wees dapper en sterk. Moenie bang wees nie, en moet julle nie laat afskrik deur die koning van Assirië en die hele menigte saam met hom nie, want by ons is meer as by hom: 8 By hom is ‘n menslike mag, maar by ons is die Here ons God om ons te help en ons oorlog te voer.”

Geloof is waarlik om alle vertroue in God te plaas wanneer die omstandighede die teenoorgestelde sê