-
1 Johannes 5
1 Johannes 5 bevestig dat die getuienis van die outeur oor Jesus Christus – wie Hy as die Seun van God erken – die bron van ewige lewe is. Die perikoop beklemtoon die oorwinning oor die wêreld, die werking van die Gees, en die sekerheid van gebedsbeantwoording, alles veranker in die Goddelike getuienis.
-
1 Johannes 4
1 Johannes 4 bevat een van die mees eksplisiete en teologies belangrike uitsprake oor God se wese: “God is liefde” (4:8, 4:16). Dit is ‘n sleutelgedeelte oor die verhouding tussen liefde, geloof en die “toets van geeste”, wat ‘n sentrale teologiese boodskap in die brief uitmaak.
-
1 Johannes 3
1 Johannes 3 vorm deel van Johannes se etiese en teologiese besinning oor die identiteit van gelowiges as kinders van God en die noodsaaklikheid van liefde en regverdigheid as merkers van hierdie identiteit. Hy kontrasteer geregtigheid met sonde en liefde met haat, en hy koppel hierdie temas direk aan Christus se verskyning en sy offer vir ons.
-
1 Johannes 2
1 Johannes 2 moedig gelowiges aan om nie te sondig nie, maar leer dat Jesus ons voorspraak en versoening is. Dit beklemtoon gehoorsaamheid aan God se gebooie, liefde vir mekaar, die vermyding van wêreldse begeertes, en waaksaamheid teen valse leraars.
-
1 Johannes 1
Die eerste hoofstuk van 1 Johannes vorm die inleiding tot die hele brief en bied ‘n teologiese raamwerk vir die res van die boek. Om hierdie hoofstuk se betekenis en bydrae tot die breër boek te verstaan, moet ons dit plaas binne sy historiese, literêre en teologiese konteks.
-
Levitikus 20
Levitikus 20:1–27 bevat ’n stel heiligheidswette wat Israel se roeping tot heiligheid beklemtoon deur ernstige strawwe vir seksuele sondes, afgodery en onrein rituele te benoem. Dit beklemtoon God se heilige karakter en die noodsaak van Israel se gehoorsaamheid as ’n heilige volk afgesonder tot sy eer.
-
Levitikus 19
Levitikus 19 bevat ’n versameling wette wat Israel oproep tot heiligheid deur rituele suiwerheid, sosiale geregtigheid en liefde vir die naaste te kombineer. Dit beklemtoon God se karakter, dit bevat verbondstaal en benadruk die integrasie van kultiese en etiese gedragsnorme in die alledaagse lewe.
-
Levitikus 18
Levitikus 18 gee God se instruksies aan Israel oor seksuele reinheid deur ‘n reeks verbode verhoudings voor te skryf. Die teks verwerp heidense praktyke en vestig ‘n etiese raamwerk wat die Israelitiese volk apart stel as ‘n heilige gemeenskap in hul verbond met die Here.
-
Levitikus 17
Hierdie perikoop handel oor die sentralisering van die offerkultus. Dit beklemtoon dat bloed, as die lewensessensie, slegs in die aangewysde, gesentraliseerde aanbiddingsplek gehanteer mag word. Dit het ‘n diep teologiese en etiese heroriëntasie vereis.
-
Levitikus 16
Levitikus 16 beskryf die besonderhede rondom die jaarlikse versoeningsdag, wat deur die Hoëpriester uitgevoer moet word op “Yom Kippur”. Hierdie perikoop bevat instruksies oor die offerprosedures asook die reinigingsrituele wat daarop gemik is om die heiligheid van die gemeenskap en die heiligdom te herstel. Die teks beklemtoon die erns van sonde die noodsaaklikheid van reiniging en die versoenende werking van God se genade.